Wszystkie istoty ciągną do wody i wokół niej organizują swoje życie. Podobnie ludzkość. Sercem każdej społeczności jest woda: wielka jak morze albo mała jak źródełko – to słowa amerykańskiej powieściopisarki Stephanie Meyer. Trafiają w samo sedno. Bez wody nie ma życia. A jak jest z kondycją wody? O ocenę pokusiła się jedna z najbardziej znanych na świecie organizacji pozarządowych – WWF (z pandą w logotypie), publikując raport pod nazwą „Wysoki koszt taniej wody”. 

Z medialnego punktu widzenia uwagę przyciąga oszacowanie ekonomicznej wartości wody użytkowej. Jest to oczywiście ogromna kwota – uwaga – 58 bilionów dolarów. A bilion dolarów to tysiąc miliardów. Z czym to porównać? Autorzy raportu proponują z światowym Produktem Krajowym Brutto. W 2021 przekroczył 100 bln dolarów. A zatem wartość ekonomiczna użytkowej wody to 60 proc. globalnego PKB. I jeszcze jedno porównanie – w 2021 r. wartość polskiego PKB została oszacowana na 680 mld USD. 

Jednak nie o liczbę w tym raporcie chodzi. To raczej forma apelu/ostrzeżenia, że – jako glob – źle zarządzamy zasobami wodnymi. Pada w nim sformułowanie „ślepota wodna” (water blindness). Rzecz w tym, że traktujemy wodę krótkowzrocznie, w efekcie jej zasoby psują się i kurczą. W efekcie miliardy ludzi nie mają dostępu do bezpiecznej wody oraz urządzeń sanitarnych, rośnie też zagrożenie kryzysem żywnościowym, w szybkim tempie zmniejszają się zasoby słodkowodne. Kirsten Scuijt, dyrektor generalna WWF, stawia tezę, że stabilność społeczna i gospodarcza wisi na włosku. Ale nie wolno załamywać rąk, tylko działać. Wspólnie.  

Oczywiście raport WWF zawiera zalecenia dla rządów i korporacji. Czy wezmą je pod uwagę – tylko Opatrzność o tym wie. W raporcie znajdują się też propozycje dla Kowalskiego – pewnie w myśl zasady „małe wody kropelki tworzą ocean wielki”. Wśród zaleceń znajdują się m.in. edukowanie, promowanie rozważnej konsumpcji (m.in. poprzez redukcję konsumpcji mięs oraz zaangażowanie w lokalne działania na rzecz ochrony wody.

Całość raportu (w języku angielskim) TUTAJ